PxPLUS voor Windows kent twee systeemprinters :

*WINPRT* en *WINDEV*

Beiden gebruiken de Windows spooler.

Met *WINPRT* wordt de printjob geïnterpreteerd door de WINDOWS print API en via de printer driver in de spoolqueue geplaatst, zodat het uiteindelijke bestand door de printer gedrukt kan worden.

*WINDEV* is een speciale interface voor de WINDOWS print spooler. Deze interface interpreteert geen grafische mnemonics en stuurt alle tekens door naar de printer, dus ook escape-sequenties.
Dit lijkt dus op de 'klassieke' manier van printen, alsof u de printer rechtstreeks opent.

Samengevat:
U kiest voor *WINPRT* indien u grafisch wilt printen met 'fonted scalable tekst', bitmaps, rechthoeken, lijnen, etc. maar ook gewone tekst kunt u hier printen.

U gebruikt *WINDEV* indien u geen grafische mnemonics gebruikt, maar zelf de printer instelt met per printer specifieke escape-codes en enkel tekst print.

Voorbeeld 1
OPEN (1) "*WINPRT*
.... snip ....
PRINT (1) 'FONT'(FONT$,int(C*.8)),
PRINT (1)'TEXT' (@x(X+66.5), @y(Y+.5), @x(X+75), @y(Y+2), FC$),
PRINT (1) 'PEN'(1,4,0),
PRINT (1) 'RECTANGLE' (@x(MX), @y(MY+5), @x(MX+20), @y(MY+7)),


Voorbeeld 2
OPEN (1) "*WINDEV*"
PRINT (1) 'BO',ESC+"(s12H",'EO', ! HP Laser 12 cpi mode. Gebruik altijd ,'EO' en nooit +'EO'
PRINT (1) TXT$
 

Bij het openen van *WINPRT* of *WINDEV* kunt u heel wat opties meegeven, gescheiden door een 'punt-komma'

Een standaard 'OPEN' ziet er als volgt uit :

OPEN (1) "*WINPRT*"

PxPLUS zorgt er dan voor dat het standaard keuze scherm voor printers opgeroepen wordt, zodat u een WINDOWS printer kunt kiezen en eventueel eigenschappen kunt aanpassen, zoals aantal copieën, bladschikking, printen in een bestand ed.
De gekozen printer en instellingen blijven gelden zolang PxPLUS actief is.

Om te weten welke WINDOWS printers er geconfigureerd zijn, gebruiken we volgende instructie :

WINPRT_SETUP LIST X$

In X$ zit dan een lijst van alle lokaal geconfigureerde printers, gescheiden door een komma.
Als u een specifieke printer wilt openen, zonder het keuzevenster op te roepen, dan geeft u bij het openen - gescheiden door een 'punt-komma' - de naam van die printer mee, zoals die in de 'WINPRT_SETUP LIST' lijst voorkomt :

OPEN (1) "*WINPRT*;Epson FX-80 on \\server1\queue1"

Deze instructie opent printer 'Epson FX-80' die gekoppeld is aan machine '\\server1' en die daar bekend en gedeeld is onder '\queue1'.

PxPLUS kent een paar speciale 'queue'-namen : "ASIS", "DEFAULT" en "SETUP".
"ASIS" opent de printer met de instellingen zoals ie voordien ingesteld was en "DEFAULT" opent de printer met de standaard instellingen. In beide gevallen wordt het printer keuze scherm niet getoond.
"SETUP" laat u wel toe een printer te kiezen, maar u komt dadelijk in het venster met de eigenschappen.
bv.

OPEN (1) "*WINPRT*;ASIS"

Om de geselecteerde printer te kennen, tikken we in:

WINPRT_SETUP READ X$

Als u een bepaalde printer wilt instellen als zijnde de huidige printer:

WINPRT_SETUP WRITE "Epson FX80 on \\server1\queue1"

Dit doet u voordat u *WINPRT* opent.

En als u een printer wilt openen met bepaalde afwijkende eigenschappen, zonder het WINDOWS printer keuze scherm te openen, dan geeft u het volgende in:

OPEN (1) "*WINPRT*;Epson FX80 on \\server1\queue1;ORIENTATION=LANDSCAPE;COPIES=3"

of een variant zonder printernaam:

OPEN(1) "*WINPRT*;SETUP;ORIENTATION=LANDSCAPE"

Wil u weten hoe de huidige printer is ingesteld, dan tikt u in:

WINPRT_SETUP READ PROPERTIES P$

En om ze - eventueel veranderd - terug te zetten:

WINPRT_SETUP WRITE PROPERTIES P$

Eén van de printer-eigenschappen is OFFSET. De waarde die OFFSET ons geeft wordt uitgedrukt in 1/1000 van een inch. Omdat PxPLUS de linker- en bovenmarge van een printer niet kent, kan het zijn dat er kleine verschillen ontstaan tussen diverse printers bij het drukken van dezelfde taak.

Het volgende bevel zet de linker marge op 1/2 inch, en de boven marge op 3/4 inch.

WINPRT_SETUP WRITE PROPERTIES "OFFSET=500:750"

Hiermee kunnen we de marges aanpassen aan onze wensen en alzo heel precies bepalen waar de linker-boven hoek van het blad is en dus ervoor zorgen dan een gedrukt woord op die plaats komt die we willen. Handig bij voorgedrukte formulieren, waar tekst soms precies in een vakje moet passen. OFFSET aanvaardt ook negatieve waarden.

Volgende code geeft u een lijstje van lettertypes die een bepaalde printer ondersteunt:

CHAN=UNT
OPEN(CHAN)"*WINPRT*"
F$='FONT'(LIST *,CHAN)
PRINT F$
 

En als u van een bepaald lettertype wilt weten welke puntgroottes er zijn, tik dan volgende regels in:

S$='FONT' (LIST "Arial" ,channel)
PRINT S$
 

Kies een bepaalde grootte uit deze lijst en maak dit de 'default'-font en 'default'-grootte:

PRINT (channel) 'FONT'("font_name",-font_size),'DF',

Let op de negatieve waarde bij de 'font size'.
Een negatieve grootte (<0) betekent: Gebruik deze puntgrootte.
Een positieve waarde betekent: Maak de puntgrootte zoveel keer groter (&gt1;) of kleiner (0<X&lt1;) dan de 'default'-grootte.
bv:

PRINT (channel) 'FONT'("Arial",-10),'DF', =kies Arial 10pt
PRINT (channel) 'FONT'("Arial",0.75),'DF', =25% kleiner dan de vorige 'default'-instelling
PRINT (channel) 'FONT'("Arial",1.5),'DF', =50% groter dan de vorige 'DF'-instelling
 

Hiermee bepaalt u dus niet alleen de grootte van het lettertype maar ook hoeveel karakters er op een lijn passen en hoeveel lijnen er op een blad gaan.
Met andere woorden: hoe kleiner het lettertype, hoe meer karakters op een lijn en omgekeerd.
De PxPLUS MXC() en MXL() functies geven u het aantal karakters per lijn en het aantal lijnen per blad.

Een - niet zo nauwkeurige - manier om uw printer zó in te stellen, zodat u een gewenst aantal kolommen krijgt, gaat dan als volgt:

PRINT (chan)'FONT'("Arial",MXC(chan)/positions_required),'DF',

Let op: PxPLUS maakt een afronding naar de dichtstbijzijnde, ondersteunde fontgrootte. Daardoor kan het zijn dat u niet het gewenste aantal kolommen of lijnen heeft. Bekijk ons voorbeeld-programma "fontpick" (beschikbaar via onze website bij 'ProvideX/freeware'), waarin het probleem onderschept wordt.

MXC() en MXL() kunnen per type printer toch verschillen, ondanks hetzelfde lettertype en karaktergrootte. Allerlei factoren spelen een rol, zoals papiergrootte, oriëntatie van het blad, offset, printerdriver ...etc.
We raden u aan om uw programma's zo te ontwerpen, dat ze rekening houden met eventueel kleine verschillen.

Als u een tekst print - met *WINPRT* of *WINDEV* - en u sluit de printer, dan zal de WINDOWS spooler automatisch een bladsprong toevoegen aan het einde van de job. Daar is weinig tegen te doen, ondanks het feit dat u in Windows-NT de mogelijkheid heeft om het datatype van de printer 'RAW' in te stellen.

U kunt rechtstreeks naar de poort 'LPT1' printen om een bladsprong te vermijden, maar we raden u aan de UNC naam te gebruiken. UNC staat voor Universal Naming Convention.

OPEN (1)"\\server_name\printer_name"

Bij het sluiten wordt er dan geen 'formfeed' gestuurd. Mocht de PRINT instructie een ERROR=13 genereren, LOCK dan het kanaal nadat de printer geopend is.
Let op dat de UNC's beheerd worden door het operating system en deze bepaalt dus het gedrag van de UNC. (Formfeed gedrag kan in de toekomst veranderen)

Om uw rapport precies hetzelfde te maken op verschillende printers, zijn er twee mnemonics die u hierbij kunnen helpen, nl. 'CPI'() and 'LPI'().
Beide functies aanvaarden een waarde per inch, en hiermee forceren we meer precieze @X() en @Y() locaties, onafhankelijk van het gekozen standaard lettertype.

Voorbeeld:

OPEN(1)"*WINPRT*"
PRINT (1)'FONT'("Courier New",-10),'DF',
PRINT (1)'CPI'(10),'LPI'(6),
 

Dus, de eerste PRINT instructie zet lettertype 'Courier New', karaktergrootte '10 punt' en maakt dit default. De tweede PRINT forceert 10 karakters per inch en 6 lijnen per inch. Dit verandert niets aan de default font, maar het verandert wel de interne berekening naar echte pixel coördinaten. In dit voorbeeld, een PRINT @X(10), komt dan precies op 1 inch afstand vanaf de linkermarge, een PRINT @X(25), komt dan op 2.5 inch afstand enz...
Hetzelfde geldt voor 'LPI'().

Gebruikersvragen

A: Om een printjob te onderbreken, stuurt u een 'AB' mnemonic naar het *WINPRT* kanaal. Alle PRINT's worden dan vergeten. Het kanaal blijft wel open.

A: Geef volgende instructie :

WINPRT_SETUP READ A$

en A$ bevat de naam van de printer die u zoekt.

A: Windows bewaart de 'Default Printer' in de WIN.INI file. PxPLUS biedt u een utility om in 'INI' files te lezen (en te schrijven).

CALL "*INIFILE;READ", "WIN.INI", "Windows", "Device", "", default_prt$, 80
PRINT default_prt$

A: Om toegang te hebben naar de printers die uw lokale PC heeft, voegt u de prefix [WDX] toe aan de naam van de printer.

Voorbeeld:
OPEN (1)"[WDX]*WINPRT*"
or OPEN (1)"[WDX]*WINDEV*"
or OPEN (1)"[WDX]LPT1"
 

A: Volgende instructie vult %WDX$ of maakt 'm leeg, naargelang u met WindX werkt of niet. U kunt deze regel bv. in uw startprogramma plaatsen, vermits een '%'-variabele globaal is.

IF MID(MSE,22,1) > $00$ AND MID(MSE,22,1) < $FF$ THEN LET %WDX$ = "[WDX]" ELSE LET WDX$ = ""

In uw programma opent u de printer als volgt:

OPEN (CHAN) %WDX$ + "*WINPRT*"

A: Voeg 'INPUT' toe aan de 'OPEN'

OPEN INPUT (chn) "*WINPRT*"

Dit laat u toe een printer te openen, maar u kunt geen document starten. Hiermee kunt u bv. testen of een printer beschikbaar is en welke lettertypes hij ondersteunt

'FONT'(LIST *,chn)

De INPUT clausule bepaalt dat de printer in 'Query' mode is.

A: PxPLUS kent enkele mnemonics die u hierbij helpen :'JR', 'JD' en 'JL'. Dit staat voor 'Justify Right, Decimal en Left'.
Vroeger was er alleen maar 'fixed font', dus de lengte van 'www' zou even lang zijn als 'iii'. In Windows, met z'n 'truetype variable fonts', ziet u dadelijk dat de letter 'w' veel langer is dan de letter 'i'.
Dit geldt ook voor cijfers, alhoewel sommige fonts bijna geen verschil geven. (voorbeeld met Georgia 12pts, waarbij wel zichtbaar verschil)

1234567890
1111111111
3333333333
5555555555
7777777777
9999999999
0000000000
 

U ziet (hopelijk) dat de rechter kantlijn van de kolom niet mooi onder elkaar staat, ondanks dat er overal 10 cijfers staan. Om dit rechts te aligneren past u 'JR' toe.
PxPLUS berekent het eindpunt alsof het een 'fixed font' was. b 10 karakters aan 10 cpi is dus 1 inch afstand. Dan wordt de effectieve lengte van het getal berekend.
Bij '1111111111' is dit b 0.7 inch, bij '9999999999' is dit misschien 0.9 inch. Dan trekt men dit getal af van het eindpunt (1 inch) en PxPLUS kent het beginpunt, dus 0.3 inch en 0.1 inch.

De 'JD' mnemonic is een variant hierop. In plaats van het einde van het getal te aligneren, wordt er gekeken of er een decimale punt in het getal zit, en zo ja, dan wordt hierop gealigneerd. Deze mnemonics werken enkel goed als de output een vaste lengte heeft. U moet dus een masker gebruiken om de output te formatteren.

PxPLUS heeft twee lagen (layers) waarop de PRINT output terecht komt. De 'TEXT'-laag en de 'GRAPHIC'-laag.
Een PRINT (x) "ABCD" komt in de text-laag en een
PRINT (x)'TEXT'(x,y,"ABCD") komt in de graphic-laag terecht.
Met andere woorden: grafische mnemonics, zoals 'FONT', 'PICTURE', 'LINE'... komen in de grafische laag terecht en deze ligt bovenop de text-laag.

Er is echter één uitzondering hierop.

De 'FONT'() gevolgd door een 'DF'. Deze stelt de 'default' font hoogte en breedte in, in de text-laag. Alle gewone PRINT bevelen zullen deze instelling dan gebruiken, tot u een andere 'FONT'+'DF' instelling uitvoert.